,,Verrast door de goede start? Nee, niet’’, zegt Jurre Duijn van De Zouaven na alweer de derde zege in vier competitieduels. Laagvlieger SDO werd zondagmiddag in Bussum, mede dankzij twee treffers van Duijn, met 3-4 verslagen door de koploper in de hoofdklasse.
En daarmee zet de ploeg uit Grootebroek de lijn van de laatste seizoenen voort. De formatie van trainer Johan Rutz presenteert zich vooralsnog weer als een ploeg om rekening mee te houden. ,,We liggen in ieder geval op koers voor de eerste periodetitel’’, laat Duijn zelfverzekerd weten. ,,Of we voor de titel kunnen spelen? Waarom niet? We zijn een goed en op elkaar ingespeelde ploeg, die nog altijd beter wordt. Natuurlijk is het nog vroeg om echt te spreken over het kampioenschap. Maar we hebben zeker iets te zoeken in deze klasse.’’
Duijn fungeerde wederom als stand-in voor Dennis van Tricht, die tegen Alphense Boys geblesseerd uitviel. Hoewel hij eigenlijk een middenvelder is, gaat de spitspositie hem ook aardig af, afgaande op de twee treffers tegen SDO.
,,Het ging best aardig’’, lacht Duijn. Toch is hij zelfkritisch. ,,Ik had er eigenlijk wel wat meer mogen maken.’’
De Zouaven kwam in Bussum op achterstand, maar kwam via een rake kopbal van Alex Wagenaar al snel op gelijke hoogte. Duijn bepaalde vervolgens de ruststand op 2-1.
,,Die tegengoal was onnodig. Gewoon slordig van onze kant. Maar verder waren we heer en meester en creëerden we flink wat kansen.’’
Via nog een goal van Duijn en een rake strafschop van Wagenaar, de verdediger was dus ook twee keer trefzeker, werd het 2-4. Vervolgens benutte de thuisploeg ook een strafschop en werd het toch nog spannend in de slotfase. ,,Onnodig eigenlijk. Ik vond SDO de minste tegenstander die we tot nog toe zijn tegengekomen dit seizoen. We controleerden de wedstrijd, maar werden later in de tweede helft erg slordig en lieten het daardoor nog spannend worden. Terwijl we zelf genoeg kansen hadden om nog meer te scoren.’’
Daar zullen ze echter niet lang over klagen bij De Zouaven, waar ze zich terugvinden op de plek die de afgelopen seizoenen zo vertrouwd is geraakt: de koppositie.